حیف!
کیلیلیلیلیلیلیلیلیلیلیلیلیلیلیلی
.................................................
مثه گنوغو بای بای شوکه و داخل حجله بودن...
دود اسفند نحسشو کورم ایکه
بوی گند سمبوسه ی مونده شو حالم واهم ازدن
عروس زشت چرکشک! امیدوارم بِمِری!
حلواتم خو موخه!
حیف جومه ی به ای گرونی که تو تنت زار ازدن!
اصلا تو کجا و مه کجا!!!!!!
................................................
مه بی چه جواب رد شمدا؟؟؟
گردش
۲۰ سال پیش:
ظهر جمعه
باغ ایسین قبل از ایکه وا بادش هادن......
زیر درخت کنار
حصیر روی حصیر
پشتی، چادرشو،
خاله ،خالو، عمه، عامو، دخت، پس، ننه گپو همه و همه
بی غم
بی غل
بی غش
فشاری پر از هو خنکککککک و بوجی پر از یخ
گاز پیک نیکی زنگ زده و فندک تفنگی زرد!
کاشخ بشقاب پلاستیکی
بوی خششششش هواری
صندوق کوکاکولا
کپره ی سفید و دمپایی دوبندی سبز
تلمبه ی هو و چک و چوک داخل حوضی
صدای خش ساختی و نیمبون
چمک و دل خش
فقط با یه ضبط صوت کوچک که دوتا باطری تلو سرخ شخه!...
وقت خوراک یکی رو حصیر شنشت یکی رو خاک یکی رو سنگ
کسی سک سک ایناکه!
جومه ی کسی ساهار اینابو!....
خربزه ی شیرین بی ما
پوست خربزه ی شیرین بی کهره وو
کسی گشنه اینامند...
دست و پا خو تکه تکه ماکه تا از درخت کنار بریم بالا
کنار... خوشمزه ترین میوه ی دنیا...!
پسین
وقته رفتن
ننه مو چادرخو گره شدا و گوجه و بادمجون شچید
حصیرو تکون شادا و همه ی چی جمع شاکه
توی راه برگشته هنوز ایکک انرژی موهسته که سرخو از پنجره ی ماشین در بکنیم و غااااااار بزنیم
--------------
زیاد جمله امننوشت
فعل استفاده امنکه
هر کلمه خودش یه جمله ن
یه کتابن
یه تقدیرن
جمعه اونوم خیلی وقتن که دگه جمعه نین.....
بی بی....
بی بی خیلی خوب استه
اما خوب اینادی، خوب ایناشنفت....
بی بی یه تا سنجاق قفلی وا زیرپوش ململش شزه که جنو سروختش نیان!...
بی بی هیچوخت غده ی پرتقالی گوآترخو قورت ایندا....
بی بی همیشه ۱۲ تا بنگری طلا دستشه...
بی بی مود کمپشتخو حنا شزه و وا یه روبان سرخ شبافت....
اتاق بی بی همیشه بوی کلیون شدا... بوی توتون و تمباک...بوی فلاکس چایی... بوی خنک کلر گازی...
لیسی سیاه بی بی پر استه از گلون خوسی که خودش ایدوخته... عادت ایشسته ،هر سیاهیی گلستون شکه...
خیلی خاطرش ماواسته ولی زیادم اذیتش ماکه....
صورت بی بی قبل از ایکه ناپدید بشت خیلی چوروک ایخرده...
ای آخرو همیشه از مه شپرسی: تو دخت عبدالقادری؟
و چقددددددددددددددددددددر فراموشیش آزارم شدا....
یه روز بی بی ره و از همون روز که ره خونه ی بزرگ عمه موشو تاریک تاریک بو...
اونهمه پنجره ی بلند و سابات رو به آفتو هم روشنش ایناکه...
تازه امفهمی که چقددددددددددر خاطر بی بی مواسته....
دگه صدای بی بی ناتا....
دگه دعوامو ناکنت...
دگه از کوتاهی دامنمو گله ناکنت....
دگه سک سک ناکنت که: بلند بشیییییییییییییییییی نمازن!....
دگه ......
حیف ! حیف!....
اما هنوزم از دم در اتاق بی بی که رد بشی، بوی تند قلیون کوزه ای اهوندن...
گاهی وقتو بی زنده بوده،یه خاطره بسن......... فقط یه خاطره....
"آرزو"